تیر می‌آمد ز هر سو، ایـسـتاد امّا سعید            گفت درس عاشقی را این‌چنین با ما سعید

سینه‌اش آماج تیغ و نیـزه بود، اما نبود            در دلش دردی به‌جز تنهایی مولا، سعید

تا نماز عشق در میدان خون بر پا شود            داد جانش را هزاران بار بی‌پروا سعید

بر زمین افتاد؟ نه، کوچید سمت آسمان            با پرستوهای سرخ ظهر عاشورا سعید

در جواب این وفاداری امامش مژده داد:            پیش روی من تویی در جنت‌الاعلی سعید!